Bep Jansen (91). “Ik had liever dat ze me Elisabeth noemen, maar dat is nooit gelukt.” Single. Geboren in Leiden. Was van 1963 tot 1989 kinderarts in Vlissingen.
“Daarnaast deed ik het zuigelingen- en kinderbureau in Vlissingen en Souburg. Zo kende je 80% van de Vlissingse kinderen. Ik heb altijd enorm genoten van mijn werk.”
“Je bleef dag en nacht in het ziekenhuis bij een doodziek kind. Dat was normaal in die tijd. Om de week had je een weekend vrij. Voor de rest gewoon 24-uurs dienst.”
“Ik heb het nog steeds druk. Boeken, kranten, vaktijdschriften. Twee gespreksclubjes. Een leesclub. Een biljartclubje. Cryptogrammen. Bridgen. De tuin bijhouden.”
“Per dag probeer ik één tot drie uur te lopen. Een paar jaar geleden zwom ik in de zomer nog dagelijks twee keer in zee. Op het Badstrand had ik een badhokje.”
“Ik woon nog zelfstandig. Wil niet afhankelijk zijn. Als de buren op vakantie zijn, geef ik de bloemen in hun tuin water. En brokjes aan de poes van de andere buren.”
“Nou ja, goed. Die dingen dus. Heb ook nog eindeloos computerles gehad, maar die meneer zei: stop er maar mee, want je hebt er totaal geen gevoel voor. Hahaha.”