Bob Roganovic (58). Opgegroeid in het Havendorp. 1 zoon. Oud-docent Engels/Muziek. Gitarist. Is vaak onderweg, maar komt altijd weer terug naar Vlissingen.
“Vlissingen is de zee en de zee is Vlissingen. Daardoor voel ik mij verbonden met familie en vrienden op alle continenten. De meesten daarvan wonen ook aan zee.”
“Nergens is het plaatje zo compleet als in deze stad. Het licht en de wisseling van de seizoenen. Alles stroomt hier met de energie en wijsheid van miljoenen jaren.”
“M’n huis stamt uit het begin van de vorige eeuw. Vlissingen was prachtig toen. Mooie gebouwen en een tramlijn door lommerrijke lanen die naar zee leidden.”
“In de oorlog werd veel verwoest en daarna deed men maar wat. Ook nu nog verandert een park zomaar in een landingsbaan met in het verlengde een golfslagbad.”
“Duizendmaal zijn we failliet en daarom moet de bibliotheek weg. Kun je straks boeken lenen in een schooltje. Visieloos wanbeleid. Maar toch blijf ik hier.”
“Want Vlissingen is rock ‘n roll. En muziek is my lifeblood. Korte mouwen. Arbeiders. Eerlijk en rauw. Geen gepolijste dingen, maar gewoon recht in het gezicht.”