Ellen Hulstman (55). Single, 1 dochter. Sinds tien jaar receptioniste bij woonzorgcentrum Ter Reede. Geboren in de President Rooseveltlaan in Vlissingen.
“Mijn vader had een uitleenbibliotheek onder de poort bij de Crucquiusstraat. Vlak bij de melkfabriek. De ouderen onder ons kennen die straat nog wel.”
“Vlissingen is gewoon mijn woonplaats. Het is vertrouwd, maar ik ben er niet aan verknocht. Ergens anders zou ik ook kunnen wonen. Klinkt gek misschien.”
“Mijn werk betekent veel sociale contacten met de bewoners. Heb wel eens een huwelijksaanzoek gekregen. Niet van een jonge filmster, maar van een opaatje.”
“Ter Reede is net een dorp. Ons kent ons. Met alle gemoedelijke tafereeltjes. Maar er wordt zoals overal natuurlijk ook geroddeld. En er zijn kleine pesterijtjes.”
“Het verloop onder de bewoners is vrij groot. Daardoor zie je steeds nieuwe gezichten. Als je hun naam leest denk je: o ja die was ooit van die en die winkel.”
“Textielhandel Meerman. Slager Wijffels. Vishandel van de Zwan. Als je Ter Reede bezoekt, kom je Vlissingers tegen die je al jaren mist in het straatbeeld.”
Óf mevr. Hulstman heeft de herinnering aan haar vader niet meer helder, óf u hebt het als journaliste verkeerd genoteerd: Voor Donker Curtiusstraat dient Dirk Dronkersstraat te worden gelezen en met ‘melkfabriek’ wordt kennelijk de groothandel van Smith Kaas bedoeld.
Het was een vergissing van Ellen Hulstman. Het was inderdaad de Dirk Dronkersstraat. Verder was daar ook nog de Crucquiusstraat.
In deze straat was de ophaal plaats voor melkboeren van hun producten. Dit werd de melkfabriek genoemd. Dus meneer Feij u zit er ook gedeeltelijk naast.Ik heb nl. Klaas van Belzen een bekende Vlissingse melkboer geholpen zo’n 55 jaar geleden.