Gerard de Bruine (64). Samenwonend. Geboren in Enschede. Behoorde in ’72 tot de eerste broeders in het toen net gefuseerde Bethesda-St.Josephziekenhuis.
“In die tijd was Vlissingen nog intiem. De schepen midden in het centrum. Waar had je dat? De rooie buurt. Het drukke verkeer in de Van Dishoeckstraat.”
“Als je nachtdienst had, lag je overdag gewoon te denderen in je bed in het zusterhuis naast het Joseph. M’n eerste afdeling was de kraam. Héél gezellig.”
“Het mooiste vond ik de intimiteit bij een geboorte. Dat je daar bij mocht zijn. Na al die jaren word ik op straat nog steeds herkend door oud-kraamvrouwen.”
“Later werkte ik op IC en Hartbewaking. Wat er veranderd is? In de zorg draait het tegenwoordig om tijd, geld en doelmatigheid. Zou het nooit meer doen.”
“Vlissingen vind ik een tragische gemeente. Al decennialang visieloos bestuurd. Bij het Bellamypark, de Lange Zelke en de Fonteyne kun je geen kant meer op.”
“We wonen gelukkig centraal. Gelijkvloers. En met een prachtig dakterras. Daarom blijven we hier. Niet voor de stad zelf want die vind ik zielloos geworden.”