Herman Goetheer. 74 jr. Vrijgezel. In verband met de oorlog geboren in Serooskerke. In 1944 weer terug naar Vlissingen. Kunstenaar.
“Ik weet niet anders dan dat ik wilde tekenen, tekenen, tekenen”. Op z’n 14e werd hij aangenomen op de St. Joost. Later zat hij op de Rijksacademie.
“Wat vroeger lelijk werd gevonden in Vlissingen heb ik geschilderd. Die afbraak vind ik mooi. Zoals de Kromme Elleboog die nu weg is”.
“Bijna alles wat er voor in de plaats is gekomen is lelijk. Ik mag het mischien niet zeggen, maar in de Lange Zelke hangt een zelfmoordsfeer”.
“Het authentieke dat is overgebleven, daar kan ik wat mee. Ik wandel dagelijks. Dan ga je steeds gerichter kijken en doe je ontdekkingen”.
Nu is Herman bezig met een schilderij dat de zijmuur van de Machinefabriek voorstelt met daarop de namiddagschaduw van de Oude Verbandkamer.
“Hoe ik m’n leven voor me zie? Oehhhh, wat je hebt dat heb je en dat probeer je nog te verlengen en uit te buiten. Dat is de ouderdom. Dat is het”.