Jaap Martijn (76). Getrouwd, 2 kinderen. Geboren in Markelo. Vrijwilliger bij Fort Rammekens. Oud-marine-officier. Kwam na zijn pensionering in 2003 in Vlissingen terecht.
“We kenden Vlissingen van vakanties uit onze jeugd. Onze familie is Zeeuws. Deze stad beviel ons. Aan de zee. En er zijn genoeg faciliteiten. Een auto heb je niet per se nodig.”
“Ben begonnen op de onderzeedienst. Vervolgens jagers, fregatten, kruisers. Ook lesgegeven. En overal gewoond. Napels… Engeland… Daar is de liefde voor wandelen ontstaan.”
“In Vlissingen zijn we daarmee doorgegaan. Met ‘leasehond’ Lester. Naar het Nollebos, de Punt of Rammekenshoek. Zo ben ik eigenlijk vrijwilliger geworden bij Staatsbosbeheer.”
“Fort Rammekens is 475 jaar oud. Gebouwd door de Spanjaarden. De atmosfeer. De geschiedenis. Die voel je binnen die metersdikke muren. De mensen zijn altijd onder de indruk.”
“De kwaliteit van de horeca in Vlissingen vind ik over het algemeen matig. Sligrovoer uit de magnetron. Alhoewel, ik vergeet Visamy. Daar kun je eenvoudig èn kwalitatief goed eten.”
“Ben benieuwd hoe de herinrichting van de Coosje Buskenstraat en de Spuikom eruit gaat zien. Meer groen. Dat doet Vlissingen wel goed vind ik. Daarmee gaan we verder vooruit.”