Koos Dalstra (65). LAT. Geboren op vliegbasis Leeuwarden (noodbevalling). Kunstenaar. Woont hier sinds 2000 nadat hij een tentoonstelling kwam openen.
“Vond het zo gemoedelijk. Zuidelijke cultuur. Meisjes met naveltruitjes. Relaxed sfeertje gewoon. Ik dacht: ik blijf hier. Een nieuwe eeuw. Een nieuw begin.”
“In 1962 kwam ik al in Vlissingen. Kocht ik een ansicht van Michiel de Ruyter. Die kende ik van het boekje ‘Vlissinger Michiel’. Van Kluitman weet je wel.”
“Op de tv zagen we de sluiting van de Veerse Dam. M’n vader wilde daarom naar Zeeland op vakantie. In Middelburg werd het eerste zebrapad geopend.”
“Mijn eerste gedicht over deze stad: ‘Vlissingen. Beslissingen. Vergissingen.’ Nooit wordt er iets opgelost, want niemand wil eigenlijk dat er wat gebeurt.”
“Ze kunnen hier optellen, aftrekken, vermenigvuldigen, maar bij delen houdt het op. Dat is niet erg. Dat is een feit. Dat maakt deze plek tot wat het is.”
“Ik kan niet anders dan wat maken. Met m’n handen en m’n hoofd. Daar is Vlissingen een uitstekende plek voor. Deze afbraak schept nieuwe ruimte.”
Grote goedheid!
Een leeuwenburger.
Zorg wel dat je de beademing houdt, en je infuus. Het staat er helemaal op. Een plaatje!
(Protese?)