Lieske Lust. 78 jr. Getrouwd, 2 dochters. Geb. Tilburg. Had vanaf 1956 pension Truida dat nu van haar dochter is.
“We hadden geen warm water of verwarming. Het scheerwater bracht ik naar boven. Ik wist niet waaraan ik begon maar ik wou vooruit.”
“In het begin had ik moeite met de mentaliteit en de taal. Dan kwam ik bij bakker Speckens en dan zei ik: doe het maar in een builtje”.
“Ik hou van mensen en van bloemen. En ik maak graag een babbeltje. Mijne man zegt: van dat geklets is de zaak groot geworden”.
“We pakten altijd de kaart van Nederland en dan zeiden we: kijk, dit is de enige zuiderboulevard. Het jaar erop kwamen de gasten dan weer terug”.
“De wijdte, de luchten, de zee. ‘s Zomers kun je nog tot laat buiten zitten. Ik heb nog nooit dezelfde zonsondergang gezien. ‘ t Is magnifiek”.
“Ik heb nog allemaal aantekeningen achter op een oude kalender staan. Ik doe het niet, maar eigenlijk kan ik wel een boek schrijven”.
Als je ouder word is alles anders, denk je. Voeld alles anders, denk je. Je staat een beetje sneu te kijken naar alles, dat is niet raar, want, de wind waait nog net zo als toen in Vlissingen, nog net zoals toen in de tijd van tante Liesje en ome Jan van huize Gertruida, waar wij iedere zomer logeerden. In de tijd dat we dachten dat we de wereld in de broekzak hadden.