Nelleke de Jong-de Beste (77). Weduwe, 2 kinderen. Getogen in Vlissingen. “Het liefst wilde ik stuurvrouw worden. Helaas was dat toen nog niet toegestaan.”
“Varen is geweldig. Ik werd zeemansvrouw. Toen onze dochter werd geboren zat m’n man op zee. Dat was gewoon zo. Ook m’n huidige partner heeft gevaren.”
“Herinneringen aan Vlissingen: de tearoom van Speckens, het rondje door de stad, dansschool Matthijssen, het badstrand, zeevaartschoolreünies in Britannia.”
“Ja ik loop altijd op hoge hakken. Kijk, óók binnen: heerlijk! Ik zou niet anders kunnen. Als ik ga tennissen moet ik eerst rekoefeningen met m’n voeten doen.”
“Ik heb 20 jaar voor Tafeltje Dekje gereden. Daar deed ik echt mensenkennis op. Je kwam overal. Ik word er soms nog op aangesproken. Echt bijzonder.”
“Onze boulevard is de mooiste van West-Europa. Zeker de overgebleven oude bebouwing. De nieuwe zeevaartschool is een aanwinst. Schítterend die opbouw.”
“Wat me het meest dwars zit is het Nollebos. Wat gaat daarmee gebeuren? En met Brit? Een mooiere plek voor een hotel dan op de boulevard is er toch niet?”