Nico ‘Nicolientje’ Louwerse (68). Single. Geboren in Oost-Souburg. “Mijn vader was Zeeuw. Hij ontmoette mijn moeder in Soerabaja. Na de oorlog, tijdens de politionele acties.”
“Mijn voetstapjes lopen van Souburg naar Vlissingen. Zelfs met regen en storm moest ik naar Toko Mampirrrr voor boodschapjes. Thuis voelde ik me altijd het zwarte schaap.”
“Je moet ook niet over homo en lesbisch praten. Dan laat je gewoon iedereen in z’n waarde. Vroeger liep ik altijd in sarong. Ja ook op m’n fluitje blazen en ‘spetterrrrr’ roepen.”
“Dan kon ik los en vrij zijn. Was ik gelukkig. Zo happy als een kalfje of een veulentje. Maar nu ben ik ouder en heeft mijn badan, mijn lichaam, een klap gekregen door de ischias.”
“Bijna iedereen kent mij in Vlissingen. Er zijn er ook die het niet kunnen hebben dat ik een vreemde vogel ben. Maar binnenblijven is niet goed. Daarom ga ik er lekker opuit.”
“Om niet eenzaam te zijn. Eerst altijd naar Thee & Leut van Emergis. Dat is waar de Lidl stond. Daarna loop ik met m’n rollator meestal naar de stad. Kletsen bij de dierenwinkel.”
“De zomer zit in mijn bloed. Wij Indonesiërs voelen ons dan senang. Hee hallo Emiel…Kijk dat bedoel ik nou.. Die ken ik nog van zondagschool. Gewoon iemand die me groet.”
(Toeval bestaat niet. Een paar uur na het interview was er een ontploffing in de woning onder Nico. Via de ladder is hij -licht gewond- uit zijn huis gehaald en heeft hij een nacht in het ziekenhuis gelegen. Daarna is er opvang voor hem geregeld.)